بازیکنی چپ پا و تکنیکی در شهرری ظهور کرد که بزرگان این شهر جایگاهی بسیار بزرگ برای او متصور بودند. وی در سال 1359 در محله ورزش خیز بهشتی كه جنوبي ترين نقطه تهران است متولد شد، و به تشویق برادرانش که فوتبالیست بودند به ورزش فوتبال روی آورد. این جوان خوش استیل فوتبال خود را زیر نظر عباس نورمحمد شروع کرد و پله های ترقی را یکی پس از دیگری طی نمود. وی فوتبال حرفه ای را از سال 1376 زیر نظر آقایان اسماعیل محمدی، مسعود اقبالی، بهروز تابانی، حمید درخشان، فیروز کریمی، اکبر میثاقیان و در تیم ملی جوانان زیر نظر حمید علیدوستی شروع و از محضر اين مربيان بزرگ کسب تجربه کرد. عرب باقری در تیم های فجر، پارس بنفشه و راه آهن تهران بازی کرد و اوج هنرنمایی او در تیم بازیکن ساز راه آهن بود، از آنجا بود که با درخشش خیره کننده ای که داشت نظر کادر فنی تیم ملی جوانان آقاي حميد عليدوستي كه يكي از نوابغ فوتبال ايران بود را به خود جلب کرد، وي به همراه این تیم قهرمان جام اتحادیه نیز شد، اما دست تقدیر گریبان این بازیکن جوان و با آتیه را گرفت و مصدومیت های پی در پی او را از فوتبال حرفه اي دور كرد، وي با توجه به علاقه اي كه به حرفه مربيگري داشت پس از گذرانيدن دوره هاي لازم به جرگه مربیان پيوسط و در این راستا با تیم های پایه راه آهن موفقیت هایی بدست آورد . عرب باقری شیرین ترین خاطره ورزشی خود را دعوت به تیم ملی جوانان و تلخ ترین خاطره را آسیب دیدگی های پی درپی عنوان می کند و آرزو دارد در یک فوتبال سالم و بدور از حاشیه به کار مربیگری ادامه داده و شاگردان زیادی تحویل تیم ملی بدهد. سعید عرب باقری در پایان از تمامی کسانی که در تمامی جوانب زندگی مخصوصاَ در زمینه های ورزشی از وی حمایت کرده اند تشکر و قدردانی نمود.