علی بازیار مرد سرد وگرم کشیده ورزش کشتی، این بار از مصدمان و آسیب دیدگان رشته های ورزشی و توجه ویژه به آنها می گوید : 
سايت اتحادیه جهانی کشتی نوشت'' مادرسالخورده وعصابدست امیرقاسمی منجزی فرنگی کار130كيلوگرم آمده بودتاشاهدپیروزی فرزنددلاورش در ر‌قا‌بت‌های باشگاه‌های جهان باشد
‏‎چندهفته بعد؛درمراسم اهدای بازوبند پهلوان كشور؛سه مادرمعظم شهید حضور داشتندتابازوبندرا؛مادرشهیدي بربازوی پهلوان ايران ببندد.
رسول خادم دراین رابطه می گوید: حضورمادر؛آنهم مادرسه شهیدفکرمی‌کنم ختم کلام است، ازاین جایگاه فراتر نداشته‌ایم،نداریم ونخواهیم داشت
قداست كلمه"مادر"باور همه است، "مادر"واژه زيبايي؛كه حتي بهشت رابه غبارزيرپايش حواله داده اند؛مادرهميشه و''همه جامادر''است وقهرمانان اصلي همان مادرانند
مدتي است كه صداي ضجه حزن آلود مادري ديگردرفضاهاي مجازي دست به دست می شود،مادري كه سيزده سال مَي سوزد؛براي جگرگوشه ايي كه جرمش عاشقي بود ومعشوق همان نامرددوست داشتني كه همه مادوستش داريم..!
به پايتخت آمده بودندتاشاهدنام آوري فرزندي باشندكه امروزحتي از شرايط يك زندگي عادي هم بي بهره است!اوهم مَي توانست فرزندش رابرسكوي افتخار ببيند؛
مادري كه آرزو داشت؛باحلقه گل دست درگردن دردانه اش سوژه روي جلدمجلات باشد! اكنون مي سوزد؛به همه التماس مَي كندوفريادش رااشك مي ريزد؛كه مصدوم ورزش گدا نيست
ورزش هميشه آبستن حوادث تلخ و شيرين وگاهي غيرقابل جبران است؛آسيب ديدگي مختص همه رشته هاي ورزشي است! هنوزجامعه ورزش ازغم زنده ياد سيدرسول حسيني قهرمان صاحب نام آسيا؛بهمن گلبارنژاد دوچرخه سوارالمپيك ريو ويا علي اصغر شاه حسيني قهرمان اينده داري كه سال٨٠ مظلومانه نخاعش رادادو١١ماه در بيمارستان ايرانشهر منتظرماند؛تاضربه فني شد! متاثر است.
پس ازآسماني شدن"اين عزيزان خانواده هايشان چه شدند؟زمان جنگ بود كه"عباس نجاتي"درقهرماني آسيايي و درنبرد؛با وزنه بردارعراقي ويلچرنشين شد؛معصومه حسين پورنوجوان ژيمناست كرج؛پارسا فوتباليست جوان كه دراصابت سرش باتيردروازه ٢٠سال قبل بسترخواب شد؛لونا پسانین»دختر١٥ساله دوميداني خراسان؛دهقان درقم؛پاپي درخوزستان؛علي مخنگي پسرخراساني؛واكبر قليزاده جوان ماكويي كه اين اخري صداي ضجه هاي دردمندمادرش،عرش خدارامَي لرزاند؛
"قال معصوم(ع) یَابُنَیَّ إِیَّاکَ وَظُلْمَ مَنْ لَا یَجِدُعَلَیْکَ نَاصِراًإِلَّااللَّهَ»ای فرزند:بشنو؛آه مظلومانه کسی که یاریگری جزخدا ندارد (الکافی ج:2ص:332)
طبق أصول٢و٣وخصوصا٢٩و٣٠ قانون أساسي،قانون گذار؛راهكارهايي جهت حمايت ازافراد ازكار افتاده درجامعه قرارداده است؛اما چون متاسفانه مجريان قوانين دراين سالهاحداقل درتأمين معيشت ورسيدگي به جامعه مصدومان مظلوم ورزش ناتوان بودند نياز به بازنگري مواردي مي باشد؛براستي هرباركه صداي دردمندهموطني ازخانواده ورزش بگوش مَي رسدچه مقدارنااميدي وتاثر درسطح جامعه وخصوصا جامعه ورزش نمايان مَي گردد؟تاكنون چند ورزشكار آسيب ديده در ورزش شناسايي و تاچه ميزان مراقبت وهمدلي با انان شده؟چرابايدخانواده مصدوم درسراشيب سقوط عزيزش با كأسه چه كنم چه كنم؛و وعده و وعيدهادست به گريبان باشد؟اصلاچرابايد التماس كنند؟
ورزشكار؛مربي؛مجموعه هاي ورزشي؛ هيئت هاوياحتي فدراسيون هاي وابسته؛ دراتفاقات احتمالي كمترين خدمات را ازفدراسيون پزشكي ورزشي يا ديگر متوليان حمايتگر دريافت مَي نمايند!چرا اين فدراسيون مبلغ پرداختي حق بيمه هاي ورزشي باآن حجم بيمه شده ونرخ بيمه ايي كه هرساله ومرتب بآلامي رود رامكفي نمي داند؟براي گسترش نشاط واميد عمومي و تشويق وماندگاري اميدوارانه اهالي ورزش در بدنه اجتماعات ورزشي و شناسايي استعدادهاي جديد و باروري زحماتي كه سالها از امكانات ورزشي و انساني جهت بثمر رسيدن انان هزينه شده!چه تفكر نويني داريم؟
اصلاح قوانيني كه سالها پس از تصويب؛ هنوز قلي زاده ها ونجاتي ها وپاپي ها درمانده اند؛تا"مادر قلي زاده" درد و صدايشان را فرياد بكشدلازم نيست؟؛شاه حسيني كه رفت! تالمات روحي خانواده را منهدم كرد؛خانواده ايي كه صداي فريادش در فضاي مجازي هم بگوش نرسيد وشايداگرپسرشان بوداين سرنوشت آن خانواده نبود....

ورزشكاران سرباز، ومصدومانش؛ جانبازان عرصه ورزش اند؛ايثارگران رشيدي كه جهت ترويج فرهنگ اخلاقي؛ديني؛درجهان از ابتدائي ترين لذت ها محروم تابتوانندسفيران شايسته ايي درمجامع بين المللي باشند"حق"آنهاست ماننديك رزمنده ديده و درآسيبي ديدگي ماننديك مجاهدرشيدحمايت گردند؛
اگرمسوليت حمايت ازآنان بامجموعه خاصي باشدتا آن حمايت به درستي انجام شود؛از ورزشكارتا فدراسيون هاي ورزشي مَي توانندبدون دلهره به افتخار آفريني بپردازند؛
باميدآن روزكه "مادري قهرمان براي رفع ابتدايي ترين مايحتاج جگرگوشه مصدوم خود متوسل به فضاي مجازي نباشد،و بداند كه بعدازخدا بني ادم اعضاي يكديگرندكه درآفرينش ز يك گوهرند